Apuntei no seu comezo, cando xa me deixara embriagar: un libro para deleitarse comprendendo. E é que as conferencias ditadas en Cornell por Feynman no 1964 son, para min, unha obra de mestría didáctica sen menosprezar a literatura que levan consigo. Poucas cousas novas me descubriron: ó fin, é divulgación de hai máis de 50 anos. Pero sería mentir o tomar a frase anterior ó pé da letra, pois as imbricacións de ideas, métodos... que fan medrar na cabeza son tamén novidade, máis sutil que o que podan ser novedosos conceptos independentes.
Apunto noutro lugar: 'parece que fala do software libre', cando está a falar do que supoñería un desenvolvemento teórico da astronomía na época maia. Apunto tamén a substitución de intereses dunha ciencia para outra segundo van acadando unha certa maioría de idade e vexo o punto álxido de descubrimentos en física e a baixada de matrículas universitarias na disciplina, ou lembro que hai varias aproximacións diferentes á lei de Newton, cando vexo tres, que xa coñecía, pero que non as vira en conxunto dun xeito nídio ata o momento. Anoto parágrafos que serían convenientes para os meus alumnos... e para min.
Un pracer e un desfrute de coñecemento.
--
Esta entrada participa na edición LXIII do Carnaval de la Física/Antroido da Física. Blog anfitrión: El mundo de las Ideas.
