Física (elemental) aplicada

A cousa é que se remata de aprobar o estudo medioambiental dunha nova liña eléctrica: Resolución de 2 de diciembre de 2010, da Secretaría de Estado de Cambio Climático, pola que e formula declaración de impacto ambiental do proxecto Liña eléctrica a 400 kV, dobre circuíto denominada Boimente-Pesoz, Lugo e Asturias.
Vaiamos a un punto concreto do documento; corto e pego:
"4.2.9 Impactos sobre la salud humana. Respecto a los campos electromagnéticos, el Real Decreto 1066/2001, de 28 de septiembre, por el que se aprueba el Reglamento que establece condiciones de protección del dominio público radioeléctrico, restricciones a las emisiones radioeléctricas y medidas de protección sanitaria frente a emisiones radioeléctricas proporciona unos niveles de referencia que no deben ser superados, y que para el campo electromagnético de frecuencia 50 Hz son de 5 kV/m para el campo eléctrico y 100 µT para el campo magnético. Las líneas eléctricas aéreas de alta tensión no producen una exposición a campo magnético superior a 100 µT y sólo en circunstancias muy especiales puede haber un campo eléctrico por encima de 5 kV/m justo debajo de los conductores, sin embargo el campo eléctrico es detenido por árboles, paredes o techos, por lo que sería prácticamente nulo en el interior de los inmuebles más cercanos. El promotor señala que el impacto asociado a los campos electromagnéticos no es significativo, ya que los valores máximos previstos para esta línea en lo referente a campo electromagnético y campo eléctrico serán, respectivamente, de 10,64 µT y 1,98 kV/m.
Asimismo, el promotor indica que se ha procurado en la medida de lo posible mantener una distancia superior a 100 m de las edificaciones, cumpliendo en todo caso la normativa vigente en la materia en cuanto a distancias y medidas de seguridad (Reglamento Técnico de Líneas Aéreas de Alta Tensión, aprobado por decreto 3151/1968, de 28 de noviembre)."
Agora, fagamos unhas pequenas contas: A liña é de 400 kV. Se o admitido é un campo de 5 kV/m, entón necesitaríase 400/5 = 80 m de altura do tendido.
Se no punto primeiro do documento di que os apoios para o tendido terá unha altura entre 35 e 65 m, e os apoios son os puntos nos que a liña eléctrica vai mási alto, alguén cree que pode cumprirse a lei? Que nos están a dicir logo no punto que se reproduce de xeito íntegro? Ata que punto sirven os impactos medioambientais?

Milagre! o Papa move o mundo.

A recente visita do Papa a Santiago, saíndo dende Roma, deu lugar a diversos movementos de xente. Entre as moitas novas que xerou, non apareceu por n ingures unha que moita xente consideraría un milagre: o retraso no meovemento da Terra por mor da viaxe do Pontífice.
Pero non ten nada de milagre: a consevación do momento angular explica un pequenísimo desfase que sofre a terra no seu movemento cando unha parte dela se move, sexa o Papa ou non.
Botemos uns cálculos para avaliar o desfase sufrido pola Terra debido ó desprazamento de Papa e séquito a Santiago:
O momento de inercia da Terra é aproximadamente:
(2/5)(6,37·10⁶)²·5,98·10²⁴
O momento de inercia de Papa, séquito (unhas cen persoas a 80kg) e avión pode avaliarse en:
(4,5·10⁶)²·28 000
Dado que non se moven no ecuador, senón a algo máis de 40ºN, estimando a masa total nuns 28 000 kg.
E o seu desfase propio, en horas, ó vir dende Roma:
(4,5·10⁶)²·28 000·(2 500 km/6370 km)(24h/2π)
o que podemos igualr ó desfase propio da Terra-resto, debido á conservación do momento cinético:
(2/5)(6,37·10⁶)²·5,98·10²⁴φ = (4,5·10⁶)²·28 000·(2 500 km/6370 km)(24h/2π)
De aí, sacamos que φ é aproximadamente 1,5 · 10^-20h, o que ven supoñendo uns 0,4·10¹⁷s ...
atraso desprezable no tempo de rotación da Terra, pero atraso ó fin ó cabo, cando o Papa se achega a Santiago, mentras que ten un correspondente adianto cando o Papa retorna a Roma...
- Entrada participante no 'antroido da física'

Tres pés para a educación

** O que segue foi publicado pola revista 'Xerfa' do IES Porta da Auga en xuño de 2005, a modo de editorial, e recollido en http://agremon.pitas.com/.**

Históricamente, a escola é algo moderno. A educación comezou sendo unha cousa de pais, que se viron axudados pola sociedade nun xeito de re-distribución do traballo para mellora do rendemento comunitario e logo a sociedade foi cristalizando un tipo de función propiamente educativa ata a extensión 'universal' da educación al como a coñecemos hoxe, con abrumadora maioría de persoas en centros especializados de diversos tipos.
En todo este proceso, débese entender que son os pais os que delegan a súa potestade educativa. Ten habido épocas (como no estalinismo ruso) nas que a sociedade era a que se atribuía a educación e delegaba por cuestións prácticas parte dela nas familias. Nembargantes ser entendido o anterior como un xeito de aberración nos tempos que corren, o certo é que a componente efectiva de cada un dos actores educativos na educación ten cambiado abondo en tan só unha ou dúas xeracións. E tamén a concepción educativa. Así, hoxe en día ténse nos nosos lares a unha familia desestructurada, tipo americano, que entende como natural o desvincularse da educación, aínda que non do seu resultado. É dicir, téndese ó 'consumo' da educación, non ó seu disfrute.
E este cambio de liña directriz é básico para diversos resultados: podemos ter alguén formado para falar inglés, valla por caso, sinxelamente porque o demandan así os poderes que tratan de dirixir a sociedade, pero non ter un individuo educado. Podemos ter unha persoa preparada para producir, pero non para levar adiante a súa propia vida. Podemos ter alguén preparado para competir, pero non para decidir por que merece a pena competir. E podemos ter tamén unha sociedade que, unha vez entendida a educación como consumo, se esqueza da compoñente de servicio e quede só a de beneficio.
As anteriores son só unhas pinceladas sobre temas candentes non só a nivel educativo, senón tamén a nivel social: a educación de hoxe implica a sociedade de mañá. Tamén é algo que debe estar na mente de todos os que formamos parte do sistema educativo, tanto alumnos como profesores. Só preguntándonos e distinguindo opcións como as ditas podemos ter un certo control sobre o que estamos a facer e nos están a facer (en ambos casos, tanto para profesores como para alumnos)
Quedan para outra edición outras cousas relacionadas. Nembargantes, mirade os artigos do interior pensando nas posibilidades e opcións que temos: veredes outra revista que non está no papel, pero que a fai posible.

A transmisión (e a adquisición) de coñecemento

Atopeime este mañá nun sobre de azucre unha 'curiosidade' que reproduzo:
-Preguntoulle un xornalista a Einstein: "Pódeme explicar a Lei da relatividade?" e Einstein contestou: "Pódeme explicar como se frite un ovo?"
O xornalista mirouno extrañado e contestou: "Pois si, si podo", ó que o científico replicou:"Pois fágao, pero supoñendo que eu non sei o que é un ovo, nin unha sartén, nin o aceite, nin o lume"-
A cita anterior, que pode atoparse na rede en diversos lugares (por exemplo, aquí) non teño por seguro que sexa verdadeira, pero ven ó conto da necesidade de aproximación ás ideas científicas dende a distancia, paso a paso, con tempo, adicación e humildade, e non pretendendo pasar pola ciencia como quen ve unha curta, por exemplo, da 'lei' da relatividade.
A cita lembroume algo que leera hai moitos anos, e que fun a procurar ó libro adecuado:
- (...)Non é necesario adverter que, dentro dunha cociña de montaña semellante, a hixiene non podía responder ás esixencias propias da cidade. Niels [Bohr] comentou esta circunstancia: "Co lavado da vaixela ocorre exactamente o mesmo que coa linguaxe. Hai conceptos obscuros e unha lóxica circunscrita, de xeito descoñecido, á súa zona de aplicación, e, a pesares de todo, logramos con eles aclarar a nosa comprensión da natureza"- (en Werner Heisenberg, 'Discusiones sobre el lenguaje', capítulo de 'Diálogos sobre la física atómica', B.A.C.,Madrid 1975, p.163; cita visible e comentada aquí)

É dicir, a parte da aproximación á comprensión da ciencia recollendo bagaxe, hai que ter en conta que ese bagaxe é unha especie de aproximación nebulosa a partires do que xa coñecemos, e ó que estamos cambiando o sentido para construír mellor unha representación da realidade...
-
Participación na XII Edición do Carnaval da Física (http://carnavaldelafisica.ning.com/), albergado este mes por "La Ciencia de la Mula Francis"(http://francisthemulenews.wordpress.com/).

En que se parece

Pode tomarse como un chiste, pero tamén como algo máis profundo...
- En que se parece a física e un físico?
- En que a física comprende o mundo, e o físico só trata de comprender a física.

O ceo de noite, o ceo de día

Entre onte, 10 de agosto, e hoxe, 11, tiveron lugar as xornadas 'O ceo de noite, o ceo de día'. Onte a partires das 22:00, na Casa da ría de Ribadeo en Santa Cruz, tivo lugar a primeira sesión, na que se estudou o crepúsculo e a aparición das estrelas, comezando polas de maior magnitude ata completarse a noite. Despois de Venus, foi descrito a ollo nú boa parte do ceo nouturno, comezando polas máis brilantes achegadas a Venus (Arturo) e o triángulo de verán (Vega, Altair, Deneb), para pasar logo a outras zonas do ceo, como a estrela Polar e a orientación cara a ela dende a Osa Maior, ou a Vía Láctea. Xa no telescopio, os asistentes poideron botar unha ollada a variso obxectivos, entre eles, un cúmulo na constelación de Escorpión e, finalizando a sesión, a un magnífico Xúpiter no que se lle distinguían as franxas e os catro satélites galileanos; en particular, Ío, que se puido ver como se separaba do planeta dende case rozalo visulamente. A sesión rematou máis aló da unha da madrugada, longo tempo despois de sobrepasar a sesentena de asistentes.
Pola mañá, comezando con tempo cuberto, foia a sesión correspondente ó ceo de día. No reloxio de Sol do cargadoiro houbo un primeiro conxunto de explicacións sobre a súa estrutura e funcionamento, pero ó estar cuberto, despois de cousa de media hora pasouse ó Forte de San Damián para realizar unha presentación do tema do ceo de día (colgada xa en internet), abranguendo un somero estudo dos elementos do ceo diurno, os movementos relativos do Sol e da Terra e as liñas básicas para a construcción dos reloxios de Sol. E ... ó saír, luciu o Sol ...
Créditos da presentación 'O ceo de día':
http://gl.wikipedia.org , páxinas consultadas en diversos días.
http://es.wikipedia.org, páxinas consultadas en diversos días.
http://www.planetarioviajero.com/Images/RELOJ%20ANALEMATICO.pdf , consultada o 9/08/2010
Imaxes diversas recollidas dos lugares anteriores e, na mesma data, de :
http://www.antiquus.es/catalogo.php?sm=2&g=6
http://www.relojeria.org/reloj-de-sol/ecuatorial.jpg
http://www.relojeria.org/reloj-de-sol/horizontal2.jpg
http://webs.ono.com/andanatres/Guad01.jpg
http://www.relojeria.org/reloj-de-sol/horizontal1.jpg

O ceo de noite, o ceo de día. Xornadas sobre astronomía en Ribadeo

O ceo de noite, o ceo de día.
Celebraránse dúas sesións, de duración estimada 2h cada unha, en colaboración coa A.C. Xerfa.
10/08/2010 ás 22:00 horas, na Casa da ría de Ribadeo
O ceo de estrelas en agosto. A cargo de Alfonso Piñeiro
Material: Poden traerse prismáticos, telescopios ou planisferios celestes.
11/08/2010 ás 10:00 horas, no reloxio de Sol do cargadoiro
Os movementos de sol de Terra. Reloxios de sol. A cargo de Antonio Gregorio
Poden traerse filtros de soldadura, espellos, ...
Nota: se o tempo está nuboso, a sesión correspondente será reducida.

Coñeces curriki?

Bota unha ollada...

Unha ligazón para a ciencia en televisión: Redes

Programas diversos para ver en liña; nestes momentos, o último, de radioastronomía: redes.

Un canal en twitter para quen teña interese na física

http://twitter.com/RSEF_ESP, en desarrollo pero xa chamativo.

Segundo parece, está mal facilitar a educación

Vaia unha nova! Mirar tamén a resposta.
Dende a educación pública, vendo sufrir ataques desa calaña, e mirando para o xeito de facer as cousas de quenes 'gobernan' ou aspiran a facelo...

Cabodano da Casa das Ciencias de A Coruña

Ribadeo dista algo máis de 150 km do de A Coruña. Dentro de Galicia, quitado zonas de Ourense, é dos puntos máis alonxados desa cidade. No que vai de século, cada curso académico, polo menos tres dos catro centros de educación xeral de Ribadeo teñen feito unha viaxe didáctica á Casa das Ciencias. Difícil será atopar alguén menor de 30 anos na vila que non teña ido pola institución, e polo contrario, non será dificultoso atopar xente maior desa idade que teña pasado por alí a abrir a boca ante un mundo que non imaxinaba. Podemos á nosa volta imaxinar tamén nós e extrapolar o que ocorre no resto de Galicia.
A Casa das Ciencias cumpriu onte 25 anos aberta, as súas vodas de prata, despois de constituír quizáis, fóra da Universidade, o maior mobilizador a nivel científico de Galicia en toda a historia, acompañada das institucións irmáns, a Domus e a Casa dos Peixes, e particularmente, da Asociación de Amigos da Casa das Ciencias, dinamizadora do conxunto co seu pulo e coas súas actividades complementarias, como o día da Ciencia na Rúa.
De todo esto, na prensa, un só escrito, asinado polo actual director da institución. E punto, para unha institución que despois dos seus vintecinco anos, segue a ver albergar o paso de milleiros de persoas tódolos días e que pode que constitúa o conglomerado que mobiliza a máis xente de xeito voluntario en toda Galicia dende hai 25 anos, ademáis da súa importancia para o desenvolvemento da formación dos galegos.
Di no seu artigo o director que continúan con ilusión. Falta fai, porque polo visto, e a pesares da labor desenvolta, queda moita tarefa por facer.
- Publicado por vez primeira en ribadeando -

O paradoxo de Víctor

Hai poucos días que un alumno propúxome un paradoxo. Está resolto, pero non está nada mal para ser prantexada no bac para a súa resolución polos alumnos. O autor, Víctor Pérez (2bt). Coido que poden ser propostas mellores aproximacións a un paradoxo semellante, así como explicacións de solucións para as respostas pedidas. Ese é o desafío e para iso están os comentarios.

**
O paradoxo de Víctor.
Partimos dun medio n=1, no que disparamos un fotón a unha velocidade c.
Cando este fotón chega ó segundo medio de n=2, a súa velocidade redúcese á metade.
Entón, nese medio, aceleramos a partícula a unha velocidade c. Cando chega ó medio n=1 de novo, que ocorrerá?
a)O fotón continuará á velocidade da luz, producíndose unha liberación de enerxía cando cambia de medio (igual que a cantidade utilizada para aceleralo no segundo medio).
b)O fotón pasaría a velocidade da luz, suceso fisicamente imposible segundo a teoría da relatividade.
c)O fotón continuaría á velocidade da luz, sen producirse nada relacionado coa enerxía.
d)Outra opción que se salga dos meus coñecementos de física (que chegan ata 2º de bacharelato).
**

Unha variante, a modo de exemplo para seguir profundizando e aprendendo: Cando o raio de luz está atravesando o medio de n=2, o medio pode ser acelerado. As preguntas neste caso poden corresponder coas propostas por Víctor.

Entrada para 'El carnaval de la física', VII edición. Blogs participantes (a partir da publicación xeral):

I Foro de Intercomunitario de Investigación Xuvenil

Tivo lugar o 7 e o 8 de maio de 2010 en Gandarío.
Facendo unha crónica rápida e informal, teriamos:
Idea antes da viaxe: Gandarío, un día de ponencias de investigación ó que irán alumnos de 4º ESO.
Despois: Un xoves pola tarde de viaxe ilusionado a Gandarío, onde os centros de Balaguer, IES El Cairat de Esparraguera, Alborada de Vigo, a Compañía de María de Ferrol, xuntáronse coa xente de 4º do IES Porta da Auga (e viceversa) en dúas noites inolvidables cun día por medio de traballo e relax. Amizades e vista de novas perspectivas, entre outras cousas. Mar e charlas. Investigación en/de moitos sentidos. E desexo de voltar o próximo ano a algo semellante. Mentras, traballo para logralo.
En canto a obxectivos, logrados (se ben máis os de relación que os didácticos). En canto a desenvolvemento, segundo o previsto, con baño incluído.
En canto ó futuro... os correos electrónicos posteriores son abondo ilustrativos, pero polo momento deben permanecer sen publicar.
Á beira, o díptico, coa nota de dirección técnica de UCETAG e o patrocinio da Xunta.
Máis información.

Título para o IES de Socio colaborador dos Amigos da casa das Ciencias

Sendo os Amigos da Casa das Ciencias unha institución de prestixio e traballo, coido que paga a pena poñelo...

Para o cálculo da estrutura electrónica dos átomos

Remato de colgar unha folla de cálculo para aplicación automaica do Diagrama de Möller, na súa primeira versión en examesdefisicaequimica (ver en http://examesdefisicaequimica.wikispaces.com/4ESO). queda moito que mellorar, pero tempo ó tempo...

Unha física, un exame

- en relación con 'el carnaval de la física' -
I.Velaeiquí un exame:
1.Cunha lente de 2,5 Dp queremos proxectar sobre un lenzo (usado como pantalla) unha imaxe dun obxecto aumentando o tamaño deste 3 veces. Calcula a que distancia teremos que situar a pantalla e o obxecto da lente.
2.Unha lámpada introdúcese na auga (n = 1,33), no fondo do centro dun estanque e encéndese para iluminar o exterior do mesmo. Se queremos que a liminación forme un círculo de luz de 1,5 m de radio, quedando o resto da auga do estanque sen iluminar cara ó exterior, calcula a profundidade máxima que deberá ter.
3.Un espello ten de radio +0,35 m. Calcula a imaxe que dará dunha postal vertical situada a 0,35 m do seu centro óptico.
4.Dispoñemos de dúas lentes converxentes de _f1 = 0,04 m e f₂ = 0,08 m, e dunha montura que permite montalas cunha separación de 0,15 m. Se situamos un obxecto a 0,16 m diante da montaxe, calcula onde se formará a imaxe.
5.Un raio choca contra un obxecto de anchura 20 mm cun ángulo de incidencia de 30º, saíndo pola outra beira un raio paralelo a unha distancia 1 mm ó de entrada. Calcular n do material constitutivo do obxecto.
6.Unha luz de 4·10¹⁴ Hz produce electróns capaces de saltar un campo de x V. Se temos luz de 4,5·10¹⁴ Hz, os electróns son capaces de saltar un campo 20x V. Calcula a enerxía de extracción do metal.
II. Corresponde a 2BT, e vai sen criterios de corrección e sen facilitar de xeito previo o deseño curricular correspondente. A solución, aquí (ex. de 20100423)
III. A idea? Recibir críticas. Axustar un deseño do currículo a el ou (mellor) outro exame, variado deste, ó currículo. Axustar criterios de corrección. Definir as súas limitacións. Concebir unha ensinanza previa ou posterior axustada... calquera cousa que poda servir para mellorar. Aí están os comentarios para a relación.

Participando no "Carnaval de la física"

Instruccións:

Hola tod@s,
junto a Gerardo Blanco de Noticias del Cosmos - que acogerá la sexta edición del Carnaval de la Física (CdF) - hemos pensado escribir este post para recordar a todos cuáles son las tareas para organizar un CdF en su blog.

Creemos que las tareas son muy simples pero si no se tiene pleno conocimiento de lo que implica, puede que algunos no se atrevan a acoger el CdF en su propio blog.

Aquí van.

1- Anuncio: El blog anfitrión debe escribir un post anunciando la nueva edición, indicando una dirección de correo electrónico de contacto (agremon2001 {en} yahoo {punto} es), la dirección de esta misma web y la fecha última de entrega y publicación. La fecha de publicación es el día 30 del mes de la edición y la última fecha de entrega el día 25 de ese mismo mes.

2- Publicación: Publicar un post el último día del mes con el resumen de todos los participantes. Para esto hay que fijarse en los mails recibidos a la casilla anunciada y leer esta red social ya que algunos participan directamente aquí.

Tema Mapa: En el post resumen del punto anterior se sugiere incluir el Mapa de Google con todos los blogueros que han participado, siguen participando más los que se ha sumado en la última edición del Carnaval
de la Física. En este caso, el blog anfitrión solamente tiene que enviar un correo a:
carlo [arroba] gravedad-cero.org
y pedirme el código html de dicho mapa para que pueda copiarlo en su post.

Y ya está!

Pues ya sabéis, quedan libres las ediciones del CdF de Mayo para adelante asi que animáros!

10000 (en base 2)

Chegou a décimosexta edición da feira da ciencia de Ribadeo, a versión 2010. Comezou o martes 13 ás 6 da tarde, coa inauguración. O salón de actos do IES Porta da Auga estaba a rebosar. Ós alumnos e profesores do centro agregáronselle representantes doutras comunidades educativas de Ribadeo, antigos profesores, cadros directivos da Consellería de Educación en Lugo, e representantes políticos, encabezados polo alcalde.
Bo, comezar, comezar, comezou ó rematar a edición anterior, como reza no vídeo feito co motivo da primeira feira. Pero ese foi o traballo calado, e agora chegaba o momento de poñerse de gala e ensinar o xa feito.
E ese foi o esprito das charlas na inauguración. Abriu o alcalde, dicindo que deixaba para o final as súas verbas pois consideraba que quenes máis tiñan que dicir eran os educadores. Continuou Alfonso, o Director, que glosou coas súas palabras o traballo dos alumnos ... e tamén dos profesores. É difícil facer un resume, entre didáctica, agradecementos ou visión xeral, pero quedariame coa referencia usada para cristalizar o traballo no propio centro e polo alumnado: só 5 apartados dos máis de 70 non teñen que ver direitamente con esa labor calada de educación e formación no IES. Despois xa foi máis doado: as verbas da Inspectora Xefe colleron o fío deixado e continuárono, e algo parello pasou coas do alcalde, cada un deles na súa versión, técnica ou política, e tendo en conta que antes de ocupar os seus actuais cargos, ambos tiveron relación co centro: a traverso da inspección a primeira, e como alumno e visitante asiduo en anteriores anos, o segundo.
Despois foi a primeira visita a feira, que durou máis do usual noutras edicións, pois as autoridades fixeron o recorrido completo. E aquí non se pode seguir sen facer referencia ó díptico completo, no que como é tamén tradicional, aparecían case todas as cousas a ver, pero non todas, como as figuras de Lissajous ou a Teoría de Cordas, e algunha de máis que se caeu do panel no último momento, como o Acender unha lámpada co corpo (como interruptor). Despois chegaron os pinchos.
E, como a feira comezou, pero aínda non rematou, cabe seguir cun 'continuará'.
... Por certo 10000 en base 2 é o 16 en base 10, ó igual que o binario 10001 corresponde ó 17 decimal ... outro número de feira seguinte.

Construcción de imaxes por lentes

Xa está en 'exames de física e química' (http://examesdefisicaequimica.wikispaces.com/2Bac) a primeira versión da folla de cálculo para construír imaxes dadas por unha lente, con cálculo das distancias implicadas que non se saiban.

Introducción ás ondas

A perioridicade en función de x e de t...

Táboa periódica modelo Catalán

Catalán de apelido...

Galardoado o científico que xunguiu a variación climática á acción humana.

http://www.publico.es/ciencias/286009/premio/fisico/ligo/emisiones/clima

Pagar por publicar

Coido que o que remato de ver nun blog non se coñece moi ampliamente, e dendeo logo, non se recoñece: a diferencia entre as subvencións á investigación e ó cine é alarmante en España...

Case sempre é falso

Lido no libro 'The meaning of it all', de R. Feynman:
"In fact, that's a general principle in physics theories: no matter what a guy thinks of, it's almost always false".
É dicir, 'de feito, hai un principio xeral nas teorías físicas: non importa o que pense alguén sobre algo, case sempre é falso'... certo, e para pensar e non deprimirse.

Comentarios dunha física

Unha entrevista a ver con Mª Rosario de las Heras, presidente da Real Sociedade Española de Física.

A difusión da física

Vexamos... teño un semanario na man. Miro o espazo ocupado por temas de ciencia ... 0%. Collo a edición electrónica dun xornal provincial e miro ... o máis parello, unha nova sobre a inspección de eficiencia enerxética e outra sobre un pequeno terremoto. Pícame a curiosidade. Paso a un xornal de edición nacional... un apartado enteiro adicado a tecnoloxía! ... o meu gozo nun pozo: dende 'atopa algo orixinal' ata a venda de libros-e pasando pola censura en internet. Non me desanimo, e sigo mirando noutras seccións. En sociedade atopo unha nova sobre un furado na Lúa, e a partir de aí, pode un enterarse que existe unha 'sección de ciencia', que non aparece no frontal do xornal, e que non se alimenta a diario, polas novas que trae. Busco noutro, e ... si, aquí hai sección de ciencas referida en portada. Vou a ela e as novas inclúen "¡Estou no altar con @TracyPage!", outra sobre a moda do chute ocular na ruta do bakalao ... e tamén sobre o quinto ano máis cálido.
Poderiamos seguir investigando. Non é a primeira vez que o fago, e o resultado é semellante, sexa o segundo día do ano ou o 156º. Certo, non cuantifico moito a estatística, pero as novas sobre un dos fundamentos do mundo moderno destacan unha e outra vez pola súa falta e o tratamento que se lles da. A ciencia hoxe non interesa. E iso que poderiamos dicir que é a época máis científica da historia da humanidade. Mesmo hai unha nova materia, Ciencias para o mundo contemporáneo, na que se da un verniz descritivo (acientífico) do que se podería chamar novas científicas, aínda que moitos profesores tentan que sexa o máis parecido posible á ciencia...
Estes días estou a rematar 'The meaning of it all', do polifacético Feynman, e pode que por iso esteña máis sensible. Ó fin, o seu terceiro capítulo, 'This unscientific age' trata precisamente diso, da imbricación social da ciencia nas persoas (corresponde a algo dito nos '60). E de amosar que a nosa época, a pesares do dominio sobre a materia, non é, non pode considerarse, científica. Se tentamos facer unha demostración 'científica', mirando antes o que aporta Feynman teremos un bo paso dado. Se non nos fai falta a demostración científica, chega con asomarse á prensa diaria e ver o irracional de moitas medidas, ben pola lóxica usada, ben polas bases consideradas para tomalas, ben polo seu desenvolvemento, ...
En canto á difusión da ciencia (e máis aínda, da física), de seguir o segundo camiño, mello proverse antes dunha lupa ou artefacto semellante...
Por certo, esta entrada está reseñada para o 'antroido da física' (ou aquí), un intento de difusión de cousas relacionadas coa física e a ciencia en xeral.