2012/09/23

Rematou o verán. A verdade climatolóxica en Ribadeo

Recoñecemento de erro. Deixo a entrada de abaixo tal como foi posta en principio, mais hoxe, día 2 de outubro, remato de descubrir un erro que me levou a que os datos e as gráficas de choiva (non as de temperaturas) esteñan mal. A entrada está refeita corrixida e ampliada en http://fqribadeo.blogspot.com.es/2012/10/sobre-o-clima-en-ribadeo.html.
O verán rematou onte preto das 5 da tarde hora oficial. Despois de cada verán, sempre hai comentarios sobre como se desenvoltou. E resulta que as percepcións subxectivas non soen coincidir moi ben coa realidade meteorolóxica ...
Deixo abaixo gráficas e datos de temperaturas e cantidade de choiva dos veráns do século:
Vese que as temperaturas medias do verán (22 de xuño a 21 de setembro, ambos incluídos) deixan a 2012 en 4º lugar, por tras de 2006, 2004 e 2003. Se ben, como se pode ver nas táboas de abaixo (ordeadas a primeira por ano e a segunda por temperatura). Non obstante, as de 2004 e 2003 son case imperceptiblemente iguais ás de 2012, sendo só as de 2006 netamente máis altas.

En canto á choiva, aclarar que mentras que algunha falta de datos nas temperaturas non inflúe grandemente pola homoxeneidade do verán, unha equivalente falta de datos nos correspondentes á choiva, si que poideran variar a gráfica de precipitacións, de aí que anote nos datos de 2004 e 2009 faltan medidas na web correspondente a Pedro Murias, de onde tomo os datos deste artigo.


Coa salvedade antedita sobre os datos, obsérvase que 2012 non foi especialmente seco en Ribadeo ... e aínda que abondo por baixo de 2007, 2010 e 2008, tamén netamente por riba do ano seguinte en precipitacións estivais no século, 2002.

En fin, así son as cousas, aínda que as percepcións de cada un poden negar subxectivamente os datos obxectivos.

2012/09/16

2012/09/14

Bubble bursts ou como se desfai unha burbulla

Collida de http://www.facebook.com/photo.php?fbid=10151094325781985&set=a.10150933321916985.416583.369953306984&type=1&ref=nf
Remato de atoparme esta imaxe en internet. É bonita, e nestes momentos ten xerados 53 comentarios en facebook. Ningún explicativo, e case todos de asombro. Mais coido que é unha imaxe fenomenal para explicar unhas cantas cousas a partir da tensión superficial.
Por exemplo, con irregularidade estatística, a rotura é simétrica ó diámetro dende o punto onde a tocou o dedo.
As pingas que se forman, descreben traxectorias tanxentes á antiga superficie da burbulla onde se atopaban, como corresponde á tensión superficial que sufrían nese momento.
O movemento captado das pingas (traxectoria nun instante) implica que hai unha aceleración da rotura, pois as traxectorias (ata un límite) van facéndose maiores a pesares de levar menos tempo rota a burbulla na zona.
O reflexo na zona aínda enteira indica que só existe unha pequena onda de perturbación (un par de ventres) que se propaga antes de que se produza a rotura.
E, por último por hoxe, quen non distingue que as liñas da parte inferior son lixeiramente máis pronunciadas que as da parte superior? (como corresponde a que por gravidade o grosor da burbulla é maior pola parte inferior)
-Entrada para participar en 'Carnaval de la física' (Antroido da física') en setembro 2012, coordinada polo blog 'Hablando de ciencia'-
El Tiempo en Ribadeo - Predicción a 7 días y condiciones actuales.